முன்னேற்றத்தின் முட்டுகட்டை கால் செண்டர்.

தலைப்பை பார்த்ததும் நான் பத்தாம் பசிலின்னோ பழமைவாதின்னோ நினைக்கதிங்க.

நானும் இன்றைய தலைமுறை இளஞன் தான்.

பொதுவா இந்த கால் செண்டர்களில் பாத்திங்கனா - ஒரு இளஞனோட திறமையை பாத்திங்கனா நுனிநாக்கு ஆங்கிலத்தோட நிறுத்திடுறாங்க அதுக்கு மேல அவனோட திரமையை வளக்குறது இல்லை.

எனக்கு தெரிஞ்ச என்னுடைய நன்பர்கள் எத்தனையோ பேர் பல தொழில்நுட்ப கல்வி கற்றிறுந்தும் அவங்களுக்கும் அவங்க துரைக்கும் கொங்சம் கூட சம்மந்தமே இல்லாத கனினீ துரைக்கு மாரி அவங்க துரையிலிருந்து அன்னியபட்டுவிடுகிறார்கள். அவங்களுக்கு கற்பித்த ஆசிரியர்கள் மற்றும் கல்வி நிறுவனத்தின் உழைப்பு எல்லாம் வீழலுக்கு இரைத்த நீராயிடுது.

அதுமட்டும் இல்லாமல் ஆராய்ச்சி துரை எடுத்துக்கிட்டிங்கனா ஒரு ஆரய்ச்சி மணவனுக்கு கிடைக்குற ஊக்கதொகையானது கால் செண்டர்ல வேலைபாக்குரவனோட சம்பலத்துல 5ல ஒரு பங்கு கூட கிடையாது. ஆராய்ச்சி மாணவனோட வயது 25க்கு மேல் இருக்கும். கால் செண்டர்ல 10வது படிச்சுட்டு நுனிநாக்கு ஆங்கிலம் மட்டும் தெரிஞ்சா போதும்.

இதுனால என்னாகுதுன்னா தன் துரையில் ஆர்வம் இருந்தும் தன் துரையில் மேற்படிப்பை தொடருறது இல்லை. இப்படியே போச்சுனா ஒரு கட்டத்துல ஆராய்ச்சி மாணவர்களே இல்லாமல் போயிடுவாங்கனு தோனுதுங்க.

அப்புறம் எப்படிங்க முன்னேற்றம் இருக்கும்.

கலசாரமும் அப்படிதாங்க “அற்பனுக்கு வாழ்வு வந்தாங்ற மாதிரி” நடந்துகிறாங்க.

கால் செண்டர் கூடாதுன்னு சொல்லவில்லை அதை ஒழுங்கு முறை படுத்தி அதற்க்கு அதிக வரி விதித்து அதன் உழைப்புக்கேற்ற ஊதிய நிலைக்கு கொண்டு வரனும். அந்த வரிபணத்துல மற்ற துரையை பல படுத்தனும்.

அரசாங்கம்ங்றது எல்லா துரைக்கும் சரியான முக்கியதுவம் தந்து அனைத்தையும் முன்னேற்ற வேண்டும்.

இப்ப இருக்க கால் செண்டர் மோகமும். ஐடி ஆர்வமும் குறைஞ்சாதான் நாட்ல உண்மையான முன்னேற்றம் தொடங்கும்.